چگونه دعواي كودكان بر سر اسباب بازيشان را مديريت كنيم؟

بعضي از بچه ها علاقه اي به اشتراك گذاشتن اسباب بازي خود با بچه هاي ديگر ندارند و يا حتي اسباب بازي آن ها را به زور مي گيرند. گاهي هم بر سر وسايل بازي در مهدكودك يا خانه بازي دعوا و كتك كاري مي كنند.

فرض كنيد در حالي كه كودكتان با دوستش درحال بازي است، شما متوجه مي شويد كه دوستش، ماشين اسباب بازي مورد علاقه كودكتان را از او گرفته و دارد بازي مي كند، كودكتان كه از اين مساله خوشحال نيست، ماشين را از او مي گيرد و دعوا و جيغ شروع مي شود. رفتار شما در برخورد با اين اتفاق چيست؟

اسباب بازي را از كودكتان گرفته به دوستش مي دهيد؟ وارد دعواي آن ها نمي شويد و منتظر مي مانيد خودشان اين مساله را حل كنند؟ كودك خود را خسيس خطاب مي كنيد و سرزنشش مي كنيد؟

بنظرتان چه رفتار و واكنشي در مواقع دعواي كودكان درست است؟ اگر واكنش مناسبي در اين شرايط نداشته باشيد، ممكن است با رفتار خود به كودكتان آسيب وارد كنيد و يا رفتاري داشته باشيد كه تبديل به يك عادت شده و كودكتان براي رسيدن به خواسته هايش از آن استفاده خواهد كرد.

اگر شما هم در اين شرايط آشفته مي شويد و نمي دانيد واكنش درست چيست، اين بخش از مشاورانه به شما كمك خواهد كرد.

واكنش درست والدين هنگام دعواي كودكان سر وسايل
والدين در برخورد با اين شرايط، واكنش هاي متفاوتي دارند. برخي از والدين نگران قضاوت ديگران در مورد روش تربيت شان مي شوند، در نتيجه از اين اتفاق بسيار ناراحت و آشفته مي شوند و كودك خود را سرزنش مي كنند. گروهي ديگر از والدين كاملا بي تفاوت برخورد مي كنند و وارد دعوا كودك نمي شوند.

برخي از والدين نيز در مواقعي كه كودك بر سر وسايل خود دعوا مي كند، خوشحال مي شوند چون تصور مي كنند اين رفتار به اين معناست كه كودكشان مي تواند از پس حق خود دفاع كنند و گليمش را از آب بكشد. در ادامه نكاتي را آورده ايم كه كمك مي كند بهترين رفتار را در اين مواقع داشته باشيد.

اسباب بازي او را به زور از دستش نگيريد.
در اين مواقع بايد اول از همه به سن كودك توجه كنيد.

مثلا نبايد انتظار نداشته باشيد كه كودك دو ساله ي شما معناي بخشش را درك كند.

چگونه دعواي كودكان بر سر اسباب بازي
اگر زودتر از زمان مناسب كودك را مجبور به كنار گذاشتن خودخواهي كنيد و يا او را مجبور كنيد كه وسايلش را به كودك ديگري بدهد يا به زور وسايلش را گرفته و به كودك ديگري بدهيد، باعث ايجاد احساس عدم امنيت در كودك خود مي شويد.

كودكتان همواره ترس و نگراني دارد كه وسايلش را بايد به كودك ديگري بدهد، در نتيجه از بازي با ديگر بچه ها خودداري مي كند و وقتي بازي مي كند، با نزديك شدن هر كودكي به وسايلش دچار ترس و وحشت شده و او را پس مي زند.

بگذاريد او با كودكي كمي بزرگتر از خود بازي كند
كودك دو ساله مفهوم رعايت حق ديگران را نمي داند، پس اگر او وسايل بچه هاي ديگر را مي گيرد، زورگو نيست. بهتر است بگذاريد كودكتان با بچه هاي كمي بزرگتر از خود، كه مي توانند در مقابل اين رفتار كودكتان مقاومت كرده و از حق خود دفاع كنند، بازي كند.

منبع:كانون مشاوران ايران-چگونه دعواي كودكان بر سر اسباب بازيشان را مديريت كنيم؟

دعواي كودكان را مديريت كنيم؟ دعوا براي كودكان خوب است يا بد؟

آيا كودكان شما درهنگام بازي با يكديگر دعوا مي كنند؟
معمولاً كودكان در هنگام بازي با يكديگر دعوا مي كنند و حتي ممكن است كه دعواي بين آن ها بالا بگيرد.

اغلب والدين سريع وارد ميدان مي‌شوند و اجازه نمي‌دهند كه كودكان مسائل را خودشان حل كنند، در اين شرايط والدين بايد راه هاي مناسب براي برخورد با كودكان خود را بشناسند.

در بعضي مواقع والدين نبايد در امور مربوط به فرزندانشان و روابط آن ها با خواهر برادرها دخالت كنند.

دعواي كودكان و ترس والدين
دعواي بين كودكان يك امر طبيعي و رايج است، مخصوصا كودكاني كه ساعات بيشتري در كنار يكديگر هستند و باهم بازي مي كنند.

برخي از والدين از دعواي فرزندان خود مي ترسند و فكر مي كنند كه كودكانشان بايد هميشه با يكديگر دوست باشند، در تصور آن ها اين دعوا نشانه ضعف تربيتي و عدم موفقيت خانواده است.

بايد به دوران كودكي خود نگاهي بيندازيد و به ياداوريد كه شما هم دعوا هاي زيادي با خواهر و برادر خود داشته ايد كه پس از چند دقيقه يا چند ساعت به آشتي ختم شده است.

رابطه خواهر برادري رابطه اي در حال نوسان است، به ياد داشته باشيد كه كودكان در عين حال كه به يكديگر محبت مي كنند با يكديگر احساس رقابت هم دارند.

راه هاي برخورد با دعواي كودكان
مهم ترين كار اين است كه آرامش خود را حفظ كنيد و بدانيد كه اين دعوا جدي نيست، بنابراين بهتر است كه شما در اين موارد دخالت نكرده و اجازه دهيد كه خود آن ها موضوعات را حل كنند، گاهي اوقات نيز اين دعواها تنها براي جلب توجه والدين است.

با رعايت اين نكات مي‌توانيد تنش‌ها را كاهش دهيد.

والدين بايد الگويي براي فرزندانشان باشند و مهارت حل مسئله را به آن ها آموزش دهند. ( به طور مثال والدين نبايد رفتارهاي پرخاشگرانه نشان دهند.)
والدين بايد به كودكان خود ياد بدهند كه نيازها و مشكلات خود را بدون خشم و دعوا بيان كنند.
بهتر است كه از ابزار و وسايل جذاب و سرگرم كننده براي آموزش حل مسئله استفاده شود. ( به طور مثال آموزش مي تواند از طريق يك بازي يا نمايش عروسكي انجام شود.)
عدالت بايد بين فرزندان برقرار شود، تا هيچ يك احساس حسادت پيدا نكنند.
هيچ گاه فرزندان خود را مورد سرزنش و قضاوت قرار ندهيد.
والدين مي توانند به جاي اينكه نكات را به كودكان بگويند، در مورد آن ها از فرزندشان سوال كنند بپرسند. اين كار باعث مي شود كه كودكان اشتباهات خود را بشناسند و از والدين خود معذرت خواهي كنند.

منبع:مركز مشاوره و روانشناسي مشاورانه-دعواي كودكان